Rotterdamsebaan

De komende jaren, tot en met 2019, wordt gewerkt aan de realisatie van het project Rotterdamsebaan. Het betreft een gezamenlijk project van de gemeenten Den Haag, Leidschendam-Voorburg en Rijswijk.

Doel van dit project is het verbeteren van de verkeersafwikkeling in de regio Den Haag via een nieuwe verbinding, die zal lopen via Voorburg-West naar de Centrumring van Den Haag. Gestreefd wordt naar verbetering van de leefbaarheid langs de stedelijke hoofdroutes, vermindering van het sluipverkeer door woonwijken in Voorburg, Rijswijk en Den Haag en verbetering van de doorstroming tussen knooppunt Ypenburg en het Prins Clausplein, en tussen de aansluiting Voorburg (A12) en het Prins Clausplein.

Door de realisatie van dit project kunnen bedrijven en burgers uit Den Haag, Leidschendam-Voorburg en Rijswijk schade ondervinden.

Woont u in het betreffende gebied of oefent u daar uw bedrijf uit en zult u schade ondervinden van deze werkzaamheden? Dan zijn er in principe mogelijkheden om deze schade vergoed te krijgen. Het kan hierbij gaan om o.a. planschade, nadeelcompensatie en/of schadevergoeding wegens onrechtmatige handelingen.

Hiervoor is een Gemeenschappelijke verordening nadeelcompensatie, planschadetegemoetkoming en schadevergoeding voor onrechtmatige handelingen bij het project Rotterdamsebaan opgesteld.

Op basis van deze verordening kan een verzoek om schadevergoeding worden ingediend bij het Schadeloket Rotterdamsebaan.

Meer informatie over dit project

MS Advocatuur en Mediation kan u adviseren als u te maken hebt met schade en/of overlast ten gevolge van dit project.

[small_button link=”www.msadvocatuur.nl/contact” color=”blue”]Neem contact op[/small_button]

 

Omgevingswet

De nieuwe Omgevingswet  zal naar verwachting op 1 januari 2021 in werking treden.

Het uitgangspunt van de nieuwe wet is: eenvoudiger, efficiënter, beter. Minder en overzichtelijke regels, meer ruimte voor initiatieven en lokaal maatwerk en vertrouwen als uitgangspunt. Dat zijn de basisprincipes van deze wet.

De komst van de Omgevingswet betekent dat er veel verandert. De wet bundelt 26 bestaande wetten op het gebied van onder meer bouwen, milieu, water, ruimtelijke ordening en natuur.

De Omgevingswet is gebaseerd op de volgende zes kerninstrumenten/pijlers:de omgevingsvisie, het programma, decentrale regelgeving, algemene rijksregels, de omgevingsvergunning en het projectbesluit.

Op de belangrijkste veranderingen door de Omgevingswet wordt hieronder ingegaan.

Het Omgevingsplan 

Belangrijke verandering is dat er straks sprake zal zijn van één omgevingsplan voor het gehele grondgebied van de gemeente. Het vervangt de verschillende bestemmingsplannen die nu nog van kracht zijn.

Op dit moment bestaan er verschillende bestemmingsplannen in een gemeente met allerlei verordeningen. Straks is er sprake van slechts één omgevingsplan: alle regels voor de fysieke leefomgeving zitten dan in één overzichtelijk document. 

Programma

Het Omgevingsplan kan ook een programma bevatten: een programma waaruit volgt welke maatregelen je neemt om de omgevingswaarde te halen of een andere doelstelling te behalen.

Omgevingsvergunning

 Een initiatiefnemer kan via één aanvraag bij één loket toestemming krijgen voor alle activiteiten die hij/zij wil uitvoeren. Tegen het besluit kan binnen zes weken bezwaar worden gemaakt. Daarna kunnen nog beroep en hoger beroep volgen.

Het omgevingsplan is relevant voor de volgende vergunningen:

  1. De omgevingsvergunning voor een bouwactiviteit (= bouwvergunning) en
  2. De omgevingsvergunning voor een afwijkingsactiviteit (bijvoorbeeld reclamevergunning, horecavergunning).

Een omgevingsvergunning voor een bouwactiviteit wordt geweigerd als er strijd is met het omgevingsplan. Een vergunning kan ook worden geweigerd als er sprake is van bijzondere omstandigheden waardoor het verlenen van de vergunning tot ernstige nadelige of mogelijk ernstig nadelige gevolgen voor de volksgezondheid leidt.

Nieuw in de Omgevingswet is, dat de van rechtswege verleende vergunning (de zogenaamde lex silencio positivo) verdwijnt.

De procedure voor de vaststelling van het omgevingsplan is als volgt:

  1. Gemeenteraad moet kennisgeving doen van voornemen om omgevingsplan vast te stellen;
  2. Het ontwerp-omgevingsplan wordt vastgesteld;
  3. Een ieder kan een zienswijze indienen;
  4. Besluit tot vaststelling van het omgevingsplan;
  5. Beroep door belanghebbenden;
  6. Inwerkingtreding binnen vier weken na mededeling.
  7. Door het instellen van het beroepschrift wordt het besluit niet van rechtswege geschorst.

Omgevingsvisie

De gemeenteraad moet een omgevingsvisie vaststellen. Daarin wordt een beschrijving van de hoofdlijnen van de kwaliteit van de fysieke leefomgeving gegeven. De visie is geen gedetailleerd plan maar toont de hoofdlijnen voor het langetermijnbeleid. Het Rijk en de provincie zijn verplicht een omgevingsvisie te maken, gemeenten niet.De omgevingsvisie heeft geen rechtsgevolgen en bindt burgers niet.

Projectbesluit 

Middels het projectbesluit kunnen procedures voor bijvoorbeeld de aanleg van een weg, windmolenpark of natuurgebied sneller en beter verlopen. Als zo’n project van het Rijk of de provincie in strijd is met een omgevingsplan, kan men daarvan afwijken. Ook kan het projectbesluit in de plaats komen van een omgevingsvergunning.

Algemene rijksregels

 In sommige gevallen worden nationale regels gesteld voor de bescherming van de leefomgeving. Het kan daarbij o.a. gaan om regels over de sterkte van rivierdijken (veiligheid). 

Decentrale regelgeving

Uitgangspunt van de Omgevingswet is dat decentrale overheden zoals gemeenten en provincie al hun regels over de leefomgeving bijeenbrengen in één gebiedsdekkende regeling. Dat zorgt voor inzichtelijke en samenhangende regelgeving die naleving gemakkelijker maakt. Voor de gemeenten is dit het omgevingsplan, waarin de huidige bestemmingsplannen en de verordeningen voor de fysieke leefomgeving (zoals bijv. de kapverordening) opgaan. De waterschappen en de provincies stellen respectievelijk een waterschapsverordening en een omgevingsverordening op.

Invoeringswet en Algemene Maatregelen van Bestuur

Verdere uitwerking van de Omgevingswet zal plaatsvinden in de Invoeringswet en in de nog vast te stellen Algemene Maatregelen van Bestuur (AMvB’s). Circa zestig oude AMVB’s worden vervangen door slechts vier nieuwe:

  1. Omgevingsbesluit
  2. Besluit kwaliteit leefomgeving
  3. Besluit bouwactiviteiten leefomgeving
  4. Besluit activiteiten leefomgeving.

De verwachting is, dat de AMvB’s rond de zomer van 2018 zullen worden gepubliceerd. Naast de (nieuwe) AMvB’s zullen vier aanvullingswetten worden gemaakt: de Aanvullingswet Bodem, de Aanvullingswet Geluid, de Aanvullingswet Grondeigendom en de Aanvullingswet Natuur. Ook hiervan is het de bedoeling dat deze op 1 januari 2021 in werking zullen treden. Daarnaast is er onder meer sprake van de Invoeringswet en het Invoeringsbesluit.

In de aanloop naar de inwerkingtreding van de Omgevingswet zal in dit blog regelmatig aandacht worden besteed aan nieuwe ontwikkelingen in het kader van deze wet.

Wanneer is er sprake van een onrechtmatige overheidsdaad?

Er kan sprake zijn van een onrechtmatige overheidsdaad wanneer de gemeente haar inspanningsverplichting schendt uit de samenwerkingsovereenkomst met een projectontwikkelaar

Een gemeente kan schadeplichtig zijn jegens een projectontwikkelaar wanneer de gemeenteraad onzorgvuldig heeft gehandeld bij de vaststelling van een bestemmingsplan. Tot dit oordeel kwam het Gerechtshof Den Haag in haar arrest van 27 januari 2015 . De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State had het bestemmingsplan al eerder vernietigd wegens een, naar het oordeel van het Gerechtshof, eenvoudig te vermijden fout. Het Hof oordeelt dat de onzorgvuldige besluitvorming bij het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan een toerekenbare tekortkoming opleverde ten opzichte van hetgeen de gemeente zich op grond van de samenwerkingsovereenkomst jegens de projectontwikkelaar had verbonden. De gemeente had in de samenwerkingsovereenkomst een inspanningsverplichting opgenomen, luidende: “zo veel mogelijk te bevorderen dat alle noodzakelijke wijzigingen van de vigerende bestemmingsplannen vastgesteld kunnen worden”.

Het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan werd echter door de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State vernietigd, hetgeen op basis van vaste jurisprudentie in principe een onrechtmatige overheidsdaad kan opleveren.

Uit dit arrest blijkt, dat in ieder geval de volgende vier aspecten van belang zijn om te kunnen bepalen of er inderdaad sprake is van een eenvoudig te vermijden fout:

  1. Gemeenten worden geacht (vaste) jurisprudentie te kennen;
  2. Gemeenten worden geacht ingediende zienswijzen serieus te nemen;
  3. Gemeenten worden geacht naar die jurisprudentie te handelen, bijvoorbeeld door nader onderzoek te verrichten voor de vaststelling van het bestemmingsplan en
  4. Een gebrek in een bestemmingsplan moet relatief eenvoudig te repareren zijn.

Het Gerechtshof veroordeelt de gemeente tot vergoeding van de schade die voor de projectontwikkelaar rechtstreeks uit dit tekortschieten is voortgevloeid, welke schade moet worden opgemaakt bij staat.

Onrechtmatig handelen door de gemeente wanneer er wordt gehandeld in strijd met gemaakte afspraken

De gemeente Epe heeft toezeggingen gedaan aan de Bouwmarkt Epe, maar gaat desalniettemin een intentieovereenkomst met derden sluiten, o.a. over de aankoop van gronden en het verlenen van planologische medewerking aan de vestiging van twee bouwmarkten op deze percelen. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2013:9210) oordeelde als volgt.

Alhoewel de gemeente contractsvrijheid heeft, is zij bij de uitoefening van haar bevoegdheden gebonden aan de algemene beginselen van bestuur. Nu er sprake was van toezeggingen van de gemeente aan Bouwmarkt Epe, komt het Hof tot het oordeel, dat de gemeente onrechtmatig heeft gehandeld jegens Bouwmarkt Epe. De gemeente wordt veroordeeld tot vergoeding van de geleden schade, nader op te maken bij staat. 

Gemiste kans als gevolg van niet-nakoming toezegging, onrechtmatige overheidsdaad?

De Hoge Raad heeft op 19 juni 2015 een zaak verwezen naar het gerechtshof Amsterdam om vast te stellen hoe groot de kans zou zijn geweest dat de gemeenteraad en Gedeputeerde Staten destijds wel hun medewerking zouden hebben verleend aan de bestemming “woondoeleinden”. Eiser stelt schade te hebben geleden vanwege een gemiste kans in verband met het, in strijd met gedane toezeggingen, niet opnemen van de woonbestemming in het ontwerp-bestemmingsplan. De Hoge Raad is van oordeel, dat het onzekere antwoord op de vraag of het bestemmingsplan destijds met inbegrip van de woonbestemming voor de dienstwoning van eiser tot stand zou zijn gekomen tot uitdrukking dient te komen in de schadeberekening. Dit is onvoldoende onderzocht, waardoor de zaak wordt verwezen naar het Hof.

Gemeente niet aansprakelijk voor schade door oneerlijke concurrentie wanneer niet wordt gehandhaafd

Interessant is de vraag, of de gemeente aansprakelijk kan worden gesteld voor de schade die door een ondernemer wordt geleden door oneerlijke concurrentie door bedrijven die handelen in strijd met het bestemmingsplan en waartegen door de gemeente niet handhavend wordt opgetreden. Dit deed zich voor in een zaak bij het Gerechtshof Amsterdam (uitspraak d.d. 14 april 2015, ECLI:NL:GHAMS:2015:1398), waar de gemeente Amstelveen werd gedagvaard door een bloemist. De bloemist vorderde een verklaring voor recht dat jegens hem onrechtmatig werd gehandeld door de gemeente aangezien onvoldoende handhavend opgetreden zou zijn tegen een concurrent, die zou handelen in strijd met het bestemmingsplan.

De vordering werd echter afgewezen. Door zowel Rechtbank als het Hof (in hoger beroep) is geoordeeld, dat de gemeente niet onrechtmatig handelde. De gemeente mag zich beperken tot handhaving op basis van een, redelijk te achten, handhavingsbeleid. Zij heeft jegens deze ondernemer in dit geval niet onrechtmatig gehandeld en heeft ook niet gehandeld in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur.

Gevolgen van de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten (Wns) al merkbaar

September 2015

De nieuwe Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten (Wns) is op 1 juli 2013 (gedeeltelijk) in werking getreden. Inmiddels zijn de consequenties daarvan merkbaar in de jurisprudentie.

Zo oordeelde de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State op 15 juli 2015, dat het bezwaar tegen de afwijzing van een verzoek om schadevergoeding terecht niet-ontvankelijk is verklaard door de gemeente, aangezien er niet is voldaan aan het vereiste van processuele connexiteit. Op het onderhavige besluit was namelijk het overgangsrecht van de Wns van toepassing.

In een ander geval gaf de Afdeling aan, dat niet was komen vast te staan dat de schade is veroorzaakt door een onrechtmatig besluit, zoals artikel 8:88, eerste lid, aanhef en onder a van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) vereist.

Daarnaast heeft de rechtbank van belang geacht, dat het gevorderde bedrag hoger is dan € 25.000,00, zodat de rechtbank hiertoe niet bevoegd is. Wanneer er sprake is van een schadeclaim van meer dan € 25.000,00 is namelijk de civiele rechter bevoegd en niet de bestuursrechter.

Ongetwijfeld zullen meer interessante uitspraken over nadeelcompensatie en schadevergoeding volgen. Overigens is het gedeelte van de wet welke betrekking heeft op nadeelcompensatie nog steeds niet in werking getreden. Dit heeft onder meer te maken met de daarvoor benodigde uitvoeringsregelingen, welke op dit moment nog in voorbereiding zijn.

Let op de verjaringstermijn bij nadeelcompensatie 

Een verzoek om nadeelcompensatie moet tijdig worden ingediend anders bestaat het risico op verjaring. Dit werd nog eens bevestigd in een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State van 17 juni 2015 (Kunstvertoon). Wanneer het verzoek niet binnen vijf jaar wordt ingediend, is het verjaard en is het te laat om een verzoek om nadeelcompensatie in te dienen.

Kunstvertoon heeft nadeelcompensatie gevorderd omdat de gemeente aan een andere instantie subsidie heeft verleend, waardoor het aantal cursisten van Kunstvertoon is gedaald en zij daardoor schade heeft geleden. De Afdeling en de Rechtbank gaan zelfs zo ver, dat de vordering om schadevergoeding is verjaard, omdat Kunstvertoon bekend was met de schadelijke gevolgen van het besluit tot subsidieverlening en daarover eerder informatie had moeten inwinnen bij de gemeente. In het algemeen geldt, dat de verjaringstermijn van vijf jaar niet eerder aanvangt dan vanaf het moment dat de benadeelde zowel met de schade als de schadeoorzaak bekend is geworden. Maar in sommige gevallen, zoals in het geval van Kunstvertoon, vergt dit dus een actievere opstelling van degene die schade heeft geleden.

Wanneer is de overheid aansprakelijk?

Wanneer is de overheid aansprakelijk?

Op het gebied van overheidsaansprakelijkheid worden regelmatig uitspraken gepubliceerd over de vraag of de overheid nu wel of niet aansprakelijk is voor door derden geleden schade ten gevolge van overheidsoptreden.
Gemeente aansprakelijk bij vernietiging bestemmingsplan

De uitspraak van het Gerechtshof Den Haag d.d. 27 januari 2015 biedt hiervoor duidelijke aanknopingspunten.

Het Hof oordeelde dat een gemeente aansprakelijk en schadeplichtig is jegens een projectontwikkelaar, omdat de gemeenteraad onzorgvuldig heeft gehandeld bij de vaststelling van een bestemmingsplan. Dit leverde een toerekenbare tekortkoming op ten opzichte van datgene waartoe de gemeente zich op grond van de samenwerkingsovereenkomst met de projectontwikkelaar had verbonden.
In deze samenwerkingsovereenkomst had de gemeente zich ertoe verbonden om “zoveel mogelijk te bevorderen dat alle noodzakelijke wijzigingen van de vigerende bestemmingsplannen vastgesteld zullen worden”.
Vervolgens werd het bestemmingsplan door de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State vernietigd wegens een fout. De gemeente had niet na maar voor de vaststelling van het bestemmingsplan de milieurapporten moeten opstellen. Als de gemeente dat had gedaan dan had zij nog een passend bouwvoorschrift aan het bestemmingsplan kunnen verbinden en was het bestemmingsplan niet vernietigd.

Het feit dat de gemeente zich beriep op een inspanningsverplichting had geen zin. Het Hof oordeelde, dat “Ook de inspanningen, waartoe zij zich verbonden had, diende zij met de nodige zorgvuldigheid uit te voeren, hetgeen onder meer inhield dat zij eenvoudig te vermijden fouten niet zou maken.”

Dit betekent dat een overheid (gemeente, provincie) zeer zorgvuldig moet handelen. Ook het opnemen van een inspanningsverplichting of het verwijzen naar te nemen besluiten naar aanleiding van bijvoorbeeld te honoreren zienswijzen, die afwijken van de uitgangspunten van de overeenkomst, kan haar niet baten. Wanneer er sprake is van een eenvoudig te vermijden fout op basis waarvan een bestemmingsplan wordt vernietigd, kan dit lijden tot overheidsaansprakelijkheid.
Onrechtmatige weigering bouwvergunning en schadeplichtigheid gemeente

Interessant is ook de uitspraak van de Rechtbank Den Haag d.d. 29 april 2015 (ECLI:NL:RBDHA:2015:5298), waarin het gaat om de vraag of de gemeente schadeplichtig is wanneer ten onrechte een bouwvergunning wordt geweigerd.
Door de gemeente was te laat beslist omtrent een bouwaanvraag, wat erin resulteerde dat de bouwvergunning van rechtswege was verleend (artikel 46, eerste lid, aanhef en onder c en artikel 46, vijfde lid van de Woningwet).
Desalniettemin oordeelde de Rechtbank dat de gemeente niet schadeplichtig is, omdat niet werd voldaan aan de overige voorwaarden. Zo is niet bewezen dat er sprake is van causaal verband tussen de weigering van de bouwvergunning en de gestelde schade. De vordering werd afgewezen.

Gemeente aansprakelijk voor geleden schade, algemene beginselen van behoorlijk bestuur

Dat de gemeente aansprakelijk kan zijn wanneer zij de gemaakte afspraken niet nakomt, blijkt onder meer uit de uitspraak van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden d.d. 3 december 2013 (ECLI:NL:GHARL:2013:9210). Door de gemeente was een intentieovereenkomst aangegaan met een aantal partijen. Daarin was onder meer de intentie vastgelegd tot het sluiten van een koopovereenkomst met de gemeente en het verlenen van planologische medewerking voor de vestiging van twee bouwmarkten. Een andere bouwmarkt (Bouwmarkt Epe) was buiten de overeenkomst gehouden. Het Hof oordeelde dat onverminderd de contractsvrijheid die een gemeente heeft, zij bij de uitoefening van haar bevoegdheden is gebonden aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Bovendien was er sprake van toezeggingen van de gemeente aan Bouwmarkt Epe. Het Hof wijst de vordering tot verklaring voor recht dat de gemeente jegens Bouwmarkt Epe onrechtmatig heeft gehandeld toe en veroordeelt de gemeente tot vergoeding van de als gevolg daarvan geleden en te lijden schade.

Over mijn praktijk

OVER MIJ

Mr drs M.M.H. (Marleen) Schulte LL.M biedt gespecialiseerde juridische bijstand op o.a. het terrein van omgevingsrecht, bestuursrecht, vastgoed, aanbestedingsrecht en schadevergoeding (o.a. planschade en nadeelcompensatie).

Ik sta daarbij zowel overheden, bedrijven als particulieren bij in juridische procedures.
Mijn werkwijze wordt gekenmerkt door korte lijnen, een 24/7 mentaliteit en duidelijke prijzen voor mijn dienstverlening. Ik ben rechtstreeks telefonisch bereikbaar, waardoor een snelle en efficiënte communicatie mogelijk is.

Ik werk meestal op basis van vaste prijsafspraken (“fixed fee”). Klantvriendelijkheid en transparantie voor u als cliënt staan voor mij centraal. Bovendien is het eerste adviesgesprek altijd gratis en vrijblijvend.

Enkele voorbeelden van juridische kwesties waarvoor u contact met mij kunt opnemen zijn:

U LIJDT SCHADE DOOR OVERHEIDSOPTREDEN EN BENT VAN PLAN OM EEN SCHADECLAIM IN TE DIENEN

Het kan gebeuren dat de overheid (bijvoorbeeld een gemeente) onrechtmatig heeft gehandeld en u hiervoor een schadeclaim wilt indienen. De Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten biedt hiervoor nieuwe mogelijkheden.

Het kan ook zijn dat u schade heeft geleden doordat bijvoorbeeld een weg tijdelijk is afgesloten of er werkzaamheden plaatsvinden waardoor uw bedrijf niet bereikbaar is en u daardoor schade lijdt. Denk hierbij aan werkzaamheden in Amsterdam vanwege de aanleg van de Noord-Zuidlijn, werkzaamheden in het centrum van Rotterdam, schade door de aanleg van een weg of overlast van een vliegveld. Ook in dat geval is het verstandig om u te laten bijstaan door een deskundige advocaat.

PLANSCHADE

Stel de gemeente wijzigt een bestemmingsplan waardoor er een flat wordt gepland naast uw woning. Of er komt een kinderdagverblijf. In sommige gevallen bestaat dan recht op schadevergoeding (planschade). Meestal bestaan er dan juridische mogelijkheden om deze schade te claimen.

JURIDISCHE PROBLEMEN OP HET TERREIN VAN HET OMGEVINGSRECHT

Het omgevingsrecht is volop in beweging. Bij problemen met de overheid op dit terrein (milieu- en ruimtelijke ordening) is specialistische kennis onmisbaar. Bijvoorbeeld wanneer u te maken krijgt met een dwangsom die wordt opgelegd in verband met een milieuovertreding. Of wanneer u juridische bijstand nodig hebt in verband met een beroepsprocedure tegen een bestemmingsplan.

JURIDISCHE PROBLEMEN MET BETREKKING TOT VASTGOED

Het kan hierbij o.a. gaan om problemen met betrekking tot de verhuur van onroerend goed, onteigening of bestemmingsplan-procedures rondom de herontwikkeling van (leegstaande) kantoorpanden.

Hulp of advies nodig?

[small_button link=”http://msadvocatuur.nl/contact” color=”red”]Neem contact op[/small_button]

Jurisprudentie nadeelcompensatie mei 2015

Wekelijks worden er gerechtelijke uitspraken gepubliceerd waarin het gaat om besluiten van overheden waarin al dan niet nadeelcompensatie of schadevergoeding wordt toegekend.

In deze nieuwsbrieven zal regelmatig aandacht worden besteed aan recente uitspraken met betrekking tot nadeelcompensatie of schadevergoeding wegens overheidsaansprakelijkheid.

Mocht u vragen hebben of wilt u over een of meer van deze uitspraken doorpraten, dan kunt u uiteraard contact met mij opnemen. Ik sta u graag te woord.

Rechtbank Oost-Brabant d.d. 3 maart 2015, ECLI:NL:RVS:2014:3715 (nadeelcompensatie)

In deze zaak ging het om een ondernemer die schade heeft geleden door infrastructurele (weg)werkzaamheden waardoor zijn winkels gedurende een lange periode minder goed bereikbaar waren. Hij leed daardoor schade. De gemeente wijst het verzoek om schadevergoeding/nadeelcompensatie af. Er wordt door de gemeente een drempel van 15 % toegepast (zijnde het percentage dat voor rekening van de ondernemer komt). De Rechtbank vindt deze drempel op zich niet onbegrijpelijk, maar het beroep wordt gegrond verklaard. Onder meer aangezien er onvoldoende inzichtelijk is of er een voldoende deugdelijke grondslag bestaat voor de conclusies in het SAOZ-advies over de omzetdaling.

Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 11 februari 2015 (nadeelcompensatie)

In deze zaak heeft de Afdeling nog eens duidelijk gemaakt dat ook ingeval van inkomensderving een drempel van 2% geldt. De 2% -drempel is een minimumforfait dat altijd geldt, ook als er geen sprake is van een normaal maatschappelijk risico. Tevens geeft de Afdeling in deze uitspraak aan, dat een ondernemer er rekening mee dient te houden dat hij periodiek omzetderving zal lijden door infrastructurele werkzaamheden. In dit geval hadden de werkzaamheden zes tot acht weken geduurd en vond de Afdeling dat de geleden schade binnen het normaal ondernemersrisico viel.

 

Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 11 en 18 maart 2015 (planschade)

In deze uitspraken gaat het over risicoaanvaarding bij planschade. Planschade wordt niet vergoed als de schade voorzienbaar was. Bijvoorbeeld bij de aankoop van een woning is beslissend of op het moment van aankoop van de woning de mogelijkheid van de schadeveroorzakende overheidsmaatregel (bijvoorbeeld een nieuw bestemmingsplan), zodanig kenbaar was, dat hiermee bij de beslissing tot investering rekening kon worden gehouden. Dit geldt ook voor tijdelijke hinder. De Afdeling is van oordeel dat men in dit geval ten tijde van de aankoop van de woning op basis van de projectnota en het tracebesluit had moeten weten welke plannen er bestonden in de nabijheid van de aangekochte woning. Er is o.a. ook sprake van voorzienbaarheid wanneer er sprake is van een publicatie van een ontwerp-plan, waaruit men de ontwikkeling met woningbouw had kunnen afleiden.

Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 11 februari 2015 (planschade)

Bij planschade geldt een forfaitaire drempel van 2 % op basis van de de wet (artikel 6.2 van de Wet ruimtelijke ordening). In deze uitspraak stelt de Afdeling zich op het standpunt, dat in dit geval het normale maatschappelijke risico niet boven de forfaitaire drempel van 2 % van de waarde van de woningen op de peildatum mag uitstijgen. Het hoger beroep is gegrond.

 

Schadevergoeding bij rechtmatige en onrechtmatige overheidsdaad

De nieuwe Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten.

Op 29 januari 2013 heeft de Eerste Kamer de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten (Kamerstukken 32.621) aangenomen. De nieuwe wet zal naar verwachting op korte termijn in werking treden en heeft tot gevolg dat er meer duidelijkheid zal ontstaan over wanneer en hoe schadevergoeding kan worden gevraagd wanneer schade wordt geleden ten gevolge van overheidshandelen.

Wat betekent deze nieuwe wet voor u wanneer u schade heeft geleden ten gevolge van overheidshandelen? Nadeelcompensatie is een schadevergoeding die de overheid moet toekennen hoewel haar handelen niet onrechtmatig was. Bijvoorbeeld de schadevergoeding aan ondernemers wanneer hun bedrijf tijdelijk niet of minder goed te bereiken is als gevolg van een reconstructie of aanleg van een weg of andere werkzaamheden in de stad. Wanneer u schade heeft geleden door een besluit van de overheid is het nu duidelijker waar en hoe u een schadeclaim kunt indienen. Ook geeft de wet meer duidelijkheid over hoe en waar u bezwaar en beroep moet instellen als u het niet eens bent met het genomen besluit.

Wat betekent deze nieuwe wet voor de overheid? Voor overheden betekent deze nieuwe wet (die zal worden opgenomen in de Algemene wet bestuursrecht) dat in principe een nadeelcompensatieverordening niet meer nodig is. Artikel 4:126 Awb bevat een uitputtende regeling, aldus de Minister tijdens de behandeling in de Eerste Kamer op 29 januari 2013. Dat betekent dat de materiele bepalingen uit gemeentelijke en provinciale verordeningen inzake nadeelcompensatie (inclusief die inzake kabels en leidingen) vervallen. Alleen met betrekking tot de procedure voor de behandeling van schadeverzoeken zal nog een procedureverordening nodig zijn. Bos van der Burg Advocaten is graag bereid om de benodigde verordening op te stellen en ook op andere wijze te adviseren omtrent de gevolgen van deze nieuwe wet.

Mogelijkheden tot schadevergoeding

Burgers en bedrijven kunnen schadevergoeding vragen bij de overheid wanneer zij schade lijden ten gevolge van een overheidsbesluit die voor hen nadelige gevolgen heeft. Het kan daarbij bijvoorbeeld gaan om een wegafsluiting, waardoor een bedrijf niet meer bereikbaar is of om schade ten gevolge van een op zich rechtmatig besluit, bijvoorbeeld de aanleg van een (spoor)weg. Voorbeelden hiervan zijn de aanleg van de Noord-Zuidlijn, een tracebesluit (bijvoorbeeld aanleg A4 bij Delft-Zuid) en schade in verband met Schiphol (bij het Schadeschap Luchthaven Schiphol).

Tot voor kort was het onduidelijk waar dergelijke schadeclaims konden worden ingediend. Bovendien beschikken lang niet alle overheden over een nadeelcompensatieregeling. In de nieuwe Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten is op een duidelijke manier geregeld waar en op welke manier schadeclaims kunnen worden ingediend.

Centraal in de nieuwe wet staat artikel 4:126 van de Algemene wet bestuursrecht:

  1. Indien een bestuursorgaan in de rechtmatige uitoefening van zijn publiekrechtelijke bevoegdheid of taak schade veroorzaakt die uitgaat boven het normale maatschappelijke risico en die een benadeelde in vergelijking met anderen onevenredig zwaar treft, kent het bestuursorgaan de benadeelde desgevraagd een vergoeding toe. 
  2. Schade blijft in elk geval voor rekening van de aanvrager voor zover: a. hij het risico van het ontstaan van de schade heeft aanvaard; b. hij de schade had kunnen beperken door binnen redelijke grenzen maatregelen te nemen, die tot voorkoming of vermindering van de schade hadden kunnen leiden; c. de schade anderszins het gevolg is van een omstandigheid die aan de aanvrager kan worden toegerekend of d. de vergoeding van de schade anderszins is verzekerd.  
  3. (…)
  4. (…) 

Naast deze algemene regeling van nadeelcompensatie blijft o.a. de mogelijkheid van planschade op basis van de Wet ruimtelijke ordening bestaan.

Het nadeelcompensatierecht is door de nieuwe wet overzichtelijker geworden, maar schadeclaims terzake van zowel rechtmatig als onrechtmatig overheidshandelen blijft in de meeste gevallen gecompliceerd met name vanwege de verschillende aspecten daarvan (o.a. de bevoegdheidsverdeling tussen de verschillende gerechtelijke instanties). Het blijft daarom belangrijk dat u zich laat bijstaan door deskundige juridische bijstand. Bos van der Burg Advocaten beschikt over vakkennis op dit terrein en wil u graag van dienst zijn. Bovendien worden de kosten van juridische bijstand in de meeste gevallen grotendeels vergoed.

Schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten

Naast schade door rechtmatig handelen kan jegens de overheid ook schade worden geclaimd wegens onrechtmatig handelen. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer er schade wordt geleden ten gevolge van een onrechtmatig besluit van de overheid. Het kan daarbij ook gaan om schade door de vernietiging van een eerder genomen besluit. Vernietiging van een besluit betekent op basis van vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State per definitie dat er sprake is van onrechtmatigheid. Of er inderdaad de verplichting bestaat tot de betaling van schadevergoeding hangt er vanaf of ook wordt voldaan aan de andere eisen voor onrechtmatigheid (o.a. schuld/verwijtbaarheid, schade en causaal verband tussen de geleden schade en het betreffende onrechtmatige besluit).

Verdere gevolgen van de nieuwe wet

In de nieuwe wet is de bevoegdheidsverdeling tussen de bestuursrechter en de burgerlijke rechter beter geregeld. Schadeverzoeken die op het terrein van de belastingrechter en de Centrale Raad van Beroep liggen behoren voortaan tot de exclusieve bevoegdheid van de bestuursrechter. De burgerlijke rechter is bevoegd voor de overige zaken, maar de bestuursrechter is bevoegd bij zaken tot maximaal Eur 25.000,–.

Daarnaast is in het wetsvoorstel een zelfstandige verzoekschriftprocedure opgenomen. Burgers kunnen zich door middel van een verzoekschrift rechtstreeks tot de rechter wenden. Dat betekent dat de rechter zelf een beslissing kan nemen over de schadevergoeding, in plaats van de huidige gang van zaken waarbij deze bevoegdheid bij het bestuursorgaan ligt.

Er moet wel sprake zijn van schade ten gevolge van een besluit waartegen beroep kan worden ingesteld bij de bestuursrechter (de zgn. eis van processuele connexiteit). Dit is opgenomen in het nieuwe artikel 8:2a van de Algemene wet bestuursrecht, luidende:

  1. Geen beroep kan worden ingesteld tegen een besluit als bedoeld in artikel 4:126, voorzover de schade is veroorzaakt door een besluit of andere handeling waartegen geen beroep bij de bestuursrechter kan worden ingesteld. 
  2. Het eerste lid geldt niet, indien: a. de schade is veroorzaakt door een handeling ter uitvoering van een besluit waartegen beroep bij de bestuursrechter kan worden ingesteld; b. dit bij wettelijk voorschrift of bij besluit van het bestuursorgaan is bepaald, of c. een beleidsregel over de vergoeding van de schade is vastgesteld.

Conclusie

Wanneer de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten in werking zal zijn getreden komt er meer duidelijkheid over hoe, waar en wanneer een verzoek om schadevergoeding met betrekking tot overheidshandelen kan worden ingediend. Deskundige juridische bijstand blijft daarbij zeker belangrijk. Bos van der Burg Advocaten heeft bijzondere expertise op het gebied van nadeelcompensatie en staat u graag bij.

Overzicht van recente ontwikkelingen op het gebied van omgevingsrecht en vastgoed

Beoordelingskader van de Afdeling Bestuursrechtspraak bij beroep tegen de vaststelling van een nieuw bestemmingsplan
In de uitspraken van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State is sprake van de volgende, vaste lijn, in beroepsprocedures met betrekking tot bestemmingsplannen.

In principe heeft de raad bij de vaststelling van een bestemmingsplan de beleidsvrijheid om bestemmingen aan te wijzen en regels te geven die de raad uit een oogpunt van een goede ruimtelijke ordening nodig acht. De Afdeling toetst deze beslissing terughoudend. Het besluit moet echter wel zorgvuldig worden voorbereid en deugdelijk gemotiveerd worden.

In het algemeen kunnen aan een geldend bestemmingsplan echter geen blijvende rechten worden ontleend. De raad kan op grond van gewijzigde planologische inzichten en na afweging van alle betrokken belangen andere bestemmingen en regels voor gronden vaststellen.

Het is in beginsel niet in overeenstemming met een goede ruimtelijke ordening om in een bestemmingsplan bestemmingen op te nemen die niet binnen de planperiode van 10 jaar zullen worden verwezenlijkt. Bovendien dient de raad in het kader van de vaststelling van een bestemmingsplan dient de raad te beoordelen of zich reeds een parkeertekort voordoet en in hoeverre door het plan mogelijk gemaakte ontwikkelingen zich daartoe verhouden. Als dat niet is gebeurd is er sprake van een onzorgvuldige voorbereiding van het besluit.

Staatssteun
Een aspect waarmee gemeenten rekening moeten houden bij de vaststelling van een bestemmingsplan is of er al dan niet sprake kan zijn van staatssteun. Belangrijk aandachtspunt voor gemeenten en marktpartijen is dus de vraag of er al dan niet sprake kan zijn van ongeoorloofde staatssteun. Zelfs als het bestemmingsplan niet wordt vernietigd door de bestuursrechter, dan nog kan de Europese Commissie van oordeel zijn dat er sprake is van ongeoorloofde staatssteun en de terugvordering daarvan gelasten.

Nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige overheidsdaad
Op 1 juli 2013 is de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten in werking getreden, althans met betrekking tot het gedeelte van de onrechtmatige overheidsdaad. Hierin is in onze nieuwsbrief d.d. 9 juli 2013 uitgebreid op ingegaan.

Het gedeelte met betrekking tot nadeelcompensatie (d.w.z. schadevergoeding bij rechtmatige besluiten) is nog steeds niet in werking getreden. De verwachting is dat dit pas in de loop van 2016 zal gaan gebeuren. De meeste overheden beschikken over een eigen nadeelcompensatieregeling. Deze blijven voorlopig dus gewoon van kracht.

Interessant is dat de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State in een recente uitspraak van 22 januari 2014 een overweging heeft gewijd aan de nieuwe wet. De Afdeling geeft aan dat in het onderhavige geding ingevolge het overgangsrecht het recht geldt, zoals dat gold voor de inwerkingtreding van deze wet, waardoor in dit geval artikel 8:73, eerste lid van de Awb (oud) van toepassing was. Dit artikel is overigens inmiddels vervallen.

Voorzover bekend zijn er tot dusverre nog geen uitspraken bekend met betrekking tot schadeverzoeken op basis van de nieuwe wet. Sinds 1 juli 2013 kan namelijk via een verzoekschrift een verzoek tot schadevergoeding wegens onrechtmatig overheidshandelen bij de rechtbank worden ingediend.

Nadeelcompensatie bij een tijdelijke wegafsluiting
In de meeste gevallen waarin wordt verzocht om nadeelcompensatie wordt een drempelbedrag van 15 procent redelijk geacht om voor risico van de ondernemer te blijven. Dit wordt geacht onder het maatschappelijk risico te vallen. Er zijn echter uitspraken bekend waarin de Afdeling heeft geoordeeld dat het niet zonder meer redelijk is om een drempel van 15 procent van de omzet op jaarbasis te hanteren. Een voorbeeld daarvan is de uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 5 december 2012 ( Wouwse Tol). De Wouwse Tol exploiteert een hotel-restaurant aan de A58. Vanwege groot onderhoud aan o.a. de A4 en een tijdelijke volledige afsluiting van de afslag naar haar bedrijf, heeft de Wouwse Tol schade geleden. De Minister heeft het verzoek om nadeelcompensatie afgewezen. De Afdeling is echter van oordeel, dat het niet zonder meer redelijk is om een drempel van 15 procent van de jaaromzet te hanteren.

Ook in andere uitspraken (o.a. ABRvSt 15 december 2004) heeft de Afdeling geoordeeld, dat schade ten gevolge van een volledige wegafsluiting gedurende bijvoorbeeld 26 dagen buiten het normale ondernemersrisico valt en dus in principe voor schadevergoeding in aanmerking komt. In een recente uitspraak van de Afdeling (ABRvSt 11 december 2013, Hollandse Brug) heeft de Afdeling geoordeeld dat in bepaalde gevallen een korting wegens voordeelverrekening redelijk kan zijn, echter in dit concrete geval was een extra korting van 5 procent niet redelijk. Het hoger beroep werd daardoor gegrond verklaard en er werd een aanvullende schadevergoeding toegekend.

Planschade
Dat ook de plaatsing van windmolens kan leiden tot aanspraak op vergoeding van planschade blijkt onder meer uit een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State van 29 januari 2014. Ook hier hangt het in hoge mate af van de concrete omstandigheden van het geval maar in principe behoort planschade tot de mogelijkheden.

Lijdt u schade ten gevolge van het project Rotterdamse Baan?

In 2015 is gestart met het uitvoeren van werkzaamheden in het kader van de realisatie van het project Rotterdamse Baan. Het betreft een gezamenlijk project van de gemeenten Den Haag, Leidschendam-Voorburg en Rijswijk.

Doel van dit project is het verbeteren van de verkeersafwikkeling in de regio Den Haag door middel van een nieuwe verbinding, die zal lopen via Voorburg-West naar de Centrumring van Den Haag. Gestreefd wordt naar verbetering van de leefbaarheid langs de stedelijke hoofdroutes, vermindering van het sluipverkeer door woonwijken in Voorburg, Rijswijk en Den Haag en verbetering van de doorstroming tussen knooppunt Ypenburg en het Prins Clausplein, en tussen de aansluiting Voorburg (A12) en het Prins Clausplein. De werkzaamheden zullen doorlopen tot en met 2019.

Door de realisatie van dit project kunnen bedrijven en burgers uit Den Haag, Leidschendam-Voorburg en Rijswijk schade ondervinden.

Woont u in het betreffende gebied of oefent u daar uw bedrijf uit en zult u schade ondervinden van deze werkzaamheden? Dan zijn er in principe mogelijkheden om deze schade vergoed te krijgen. Het kan hierbij gaan om o.a. planschade, nadeelcompensatie en/of schadevergoeding wegens onrechtmatige handelingen.

Hiervoor is een Gemeenschappelijke verordening nadeelcompensatie, planschadetegemoetkoming en schadevergoeding voor onrechtmatige handelingen bij het project Rotterdamsebaan opgesteld.

Op basis van deze verordening kunt u een verzoek om schadevergoeding indienen bij het Schadeloket Rotterdamsebaan.

Voor nadere informatie:

http://www.denhaag.nl/home/bewoners/to/Documenten-Rotterdamsebaan.htm
http://www.denhaag.nl/home/bewoners/verkeer-en-vervoer/verkeersprojecten/rotterdamsebaan.htm

Heeft u te maken met schade en/of overlast ten gevolge van dit project, neemt u dan vrijblijvend contact op.

[small_button link=”http://msadvocatuur.nl/contact” color=”red”]Neem contact op/small_button]