Auteur: marleen

BENT U OP ZOEK NAAR EEN GOEDE EN BETAALBARE ADVOCAAT

DIE U KAN BIJSTAAN BIJ PROBLEMEN MET DE OVERHEID?

LIJDT U SCHADE DOOR OVERHEIDSOPTREDEN, EEN (NIEUW) BESTEMMINGSPLAN OF WEGWERKZAAMHEDEN?

OF KOSTEN JURIDISCHE PROCEDURES RONDOM VERGUNNINGEN EN HANDHAVINGSACTIES VAN DE GEMEENTE  U TEVEEL TIJD EN GELD?

Mr drs M.M.H. (Marleen) Schulte LL.M van MS Advocatuur en Mediation biedt gespecialiseerde juridische bijstand op o.a. het terrein van het omgevingsrecht (ruimtelijke ordening en milieu: bestemmingsplannen, vergunningen, dwangsommen etc.), planschade, bestuursrecht, vastgoed en overheidsaansprakelijkheidsrecht (schadevergoeding en nadeel-compensatie).

De werkwijze van MS Advocatuur en Mediation wordt gekenmerkt door korte lijnen, een 24/7 mentaliteit en duidelijke en transparante prijzen. Rechtstreeks telefonisch bereikbaar, ook na kantooruren en in het weekend.

Bij voorkeur wordt gewerkt op basis van vaste prijsafspraken (“fixed fee”). Klantvriendelijkheid en transparantie voor de cliënt staan  centraal, ook met betrekking tot de kosten. Bovendien is het eerste adviesgesprek altijd gratis en vrijblijvend.

PLANSCHADE

Stel de gemeente wijzigt een bestemmingsplan waardoor u schade lijdt. Er is bijvoorbeeld sprake van waardevermindering van uw woning. In sommige gevallen bestaat dan recht op schadevergoeding (planschade).

U LIJDT SCHADE DOOR OVERHEIDSOPTREDEN EN BENT VAN PLAN OM EEN SCHADECLAIM IN TE DIENEN

Wanneer de overheid (bijvoorbeeld een gemeente)  onrechtmatig heeft gehandeld kunt U hiervoor in sommige gevallen een schadeclaim indienen. De Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten biedt hiervoor nieuwe mogelijkheden.

Het kan ook zijn dat u schade heeft geleden doordat bijvoorbeeld een weg tijdelijk is afgesloten of er werkzaamheden plaatsvinden waardoor uw bedrijf niet bereikbaar is en U daardoor schade lijdt. Er is dan geen sprake van onrechtmatig handelen, maar u lijdt hierdoor toch schade, bijvoorbeeld in de vorm van omzetverlies. Denk hierbij aan wegwerkzaamheden in Amsterdam of de aanleg van de “Rode Loper”, schade door de aanleg van een weg of overlast van een vliegveld.

JURIDISCHE PROBLEMEN OP HET TERREIN VAN HET OMGEVINGSRECHT: VERGUNNINGEN EN BESTEMMINGSPLANNEN

Het omgevingsrecht is volop in beweging. Ook door  de nieuwe Omgevingswet (die in 2019 in werking zal treden) zal het omgevingsrecht ingrijpend worden gewijzigd. Bij problemen met de overheid op dit terrein (milieu- en ruimtelijke ordening) is specialistische kennis onmisbaar. Bijvoorbeeld wanneer U juridische bijstand nodig bent in verband met een beroepsprocedure tegen een bestemmingsplan. Of wanneer U te maken krijgt met een dwangsom die worden opgelegd in verband met een milieuovertreding. MS Advocatuur en Mediation kan u hierbij adviseren en de nodige juridische (beroeps)procedures voor u voeren.

JURIDISCHE PROBLEMEN MET BETREKKING TOT VASTGOED

Het kan hierbij o.a. gaan om problemen met betrekking tot de verhuur van onroerend goed, onteigening of bestemmingsplanprocedures rondom de transformatie en herontwikkeling van (leegstaande) kantoorpanden.  Ook op dit terrein beschikt MS Advocatuur en Mediation over een bijzondere expertise en wil u in dit proces graag begeleiden.

Kijk op www.msadvocatuur.nl en neem vandaag nog contact op voor het maken van een afspraak! Ik ben u graag van dienst.

Hartelijke groeten,

mr drs Marleen Schulte LL.M

Wanneer u uw woning gaat verhuren via Airbnb is het belangrijk dat u bij uw gemeente informeert welke regels daarvoor gelden.

De gemeente Amsterdam bijvoorbeeld hanteert hiervoor speciale beleidsregels. Ook al verhuurt u uw woning via Airbnb dan blijft u daarvoor zelf verantwoordelijk. Het is daarom verstandig om hierover altijd eerst juridisch advies in te winnen.

Mocht u vragen hebben over uw specifieke situatie, neem dan vrijblijvend contact op met MS Advocatuur en Mediation. Ons kantoor is hierin gespecialiseerd en is u graag van dienst.

De Omgevingswet is inmiddels aangenomen door de Eerste en Tweede Kamer. Het duurt nog wel even voordat de nieuwe wet in werking treedt: waarschijnlijk in 2019.

De voorbereidingen voor deze nieuwe wet zijn al in volle gang. Ook worden bij verschillende gemeenten en provincies al pilots uitgevoerd waarbij wordt gewerkt volgens het omgevingsrecht “nieuwe stijl”.

Uitgangspunten van de nieuwe wet

Honderden regels zullen worden vereenvoudigd en afgeschaft. Het uitgangspunt van de nieuwe wet is namelijk: eenvoudiger, efficiënter, beter.

Minder en overzichtelijke regels, meer ruimte voor initiatieven en lokaal maatwerk en vertrouwen als uitgangspunt. Dat zijn de basisprincipes van deze wet.

De komst van de Omgevingswet betekent dat er veel verandert. De wet bundelt 26 bestaande wetten op het gebied van onder meer bouwen, milieu, water, ruimtelijke ordening en natuur. Dat betekent bijvoorbeeld dat o.a. de Wet ruimtelijke ordening, de Wet milieubeheer en de Wabo gaan verdwijnen: 1 wet vervangt straks 26 wetten!

Uitgangspunten van de nieuwe wet zijn:

1. Het beter op elkaar afstemmen van de verschillende plannen voor ruimtelijke ordening, milieu en natuur;
2. het stimuleren van duurzame projecten (zoals windmolenparken);
3. meer ruimte geven aan gemeenten, provincies en waterschappen om hun omgevingsbeleid af te stemmen op hun eigen behoeften en doelstellingen;
4. verbeteren en versnellen van de besluitvorming;
5. sneller en makkelijker projecten realiseren;
6. meer ruimte voor particuliere ideeën en participatie.

Aanvullingswetten, AMvB’s en Invoeringswet

Er worden vijf aanvullingswetten opgesteld als onderdeel van het nieuwe stelsel:

–         Grondeigendom

–         Geluid

–         Bodem

–         Natuur

–         Ammoniak en veehouderij

Deze aanvullingswetten zijn op 1 juli 2016 in consultatie gegaan (www.internetconsultatie.nl).

AMvB’s

Daarnaast is ook voor de AMvB’s de consultatiefase per 1 juli 2016 van start gegaan. Het betreft de volgende vier AMvB’s :

–         Besluit activiteiten leefomgeving

–         Besluit bouwwerken leefomgeving

–         Omgevingsbesluit

–         Besluit kwaliteit leefomgeving

Invoeringswet

In het najaar zal worden gestart met de toetsing en consultatie van de Invoeringswet.

Belangrijke veranderingen door de nieuwe Omgevingswet

Het Omgevingsplan 

Een belangrijke verandering zal zijn, dat er straks sprake zal zijn van één omgevingsplan voor het gehele grondgebied van de gemeente. Het vervangt de verschillende bestemmingsplannen die nu nog van kracht zijn.

Op dit moment bestaan er verschillende bestemmingsplannen in een gemeente met allerlei verordeningen. Straks is er sprake van slechts één omgevingsplan: alle regels voor de fysieke leefomgeving zitten dan in één overzichtelijk document. 

Nieuw in de Omgevingswet is ook, dat de van rechtswege verleende vergunning (de zgn. lex silencio positivo) verdwijnt. Bovendien treedt het besluit tot verlening van de omgevingsvergunning sneller in werking dan nu het geval is (twee weken na de bekendmaking). Het bevoegd gezag mag bepalen dat de vergunning direct in werking treedt.

In de aanloop naar de inwerkingtreding van de Omgevingswet zal in dit blog regelmatig aandacht worden besteed aan nieuwe ontwikkelingen in het kader van deze wet.

Wanneer niet tijdig een besluit wordt genomen op een vergunningaanvraag, is er in sommige gevallen sprake van een van rechtswege verleende vergunning. Dat betekent dat u automatisch een vergunning krijgt wanneer te laat wordt beslist op uw vergunningaanvraag: de zgn. lex silencio positivo.

Let wel, niet altijd wordt een vergunning automatisch verleend wanneer er te laat een besluit wordt genomen. Alleen wanneer dit in de wet is bepaald, is dit van toepassing. Een voorbeeld van een wettelijk voorschrift waarin dit is bepaald is artikel 3.9 van de Wabo. Dat betekent dat een omgevingsvergunning in de meeste gevallen automatisch wordt verleend wanneer er te laat wordt beslist.

Derden kunnen wel bezwaar maken tegen de van rechtswege verleende vergunning. De bezwaartermijn vangt aan op de dag na die waarop het besluit op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt.

Overigens is de lex silencio positivo niet opgenomen in de nieuwe Omgevingswet, die waarschijnlijk in 2019 in werking zal treden.

Per 1 mei 2016 kunt u ook gebruik maken van mijn gratis inloopspreekuur, elke vrijdag van 16.00 tot 17.00 uur.

Het inloopspreekuur is gratis voor particulieren en ondernemers.

Hiervoor gelden wel de volgende spelregels:
– U heeft maximaal een half uur om uw probleem uit te leggen en hierover advies te krijgen;
– Het spreekuur is uitsluitend bedoeld voor (kennismaking met) potentiële cliënten (als u vaste klant bent of al een keer gebruik heeft gemaakt van het spreekuur is het in principe niet de bedoeling dat u opnieuw gebruik maakt van het spreekuur maar dient u hiervoor een vervolgafspraak te maken);
– De advocaat beziet of in het gesprek uw vraag direct beantwoord kan worden;
– Wanneer er geen directe beantwoording van uw vragen mogelijk is kan een verwijzing plaats vinden of een vervolgafspraak gemaakt worden buiten het inloopspreekuur om;
– Bij het maken van een vervolgafspraak zal de advocaat de financiële kant daarvan met u bespreken;
– Er kunnen pas rechten worden ontleend aan de adviezen als er een overeenkomst van opdracht is gesloten.
Voor het gratis inloopspreekuur dient U zich van tevoren aan te melden via onderstaand mailadres:
[email protected]

Op 20 april jl. heeft een hoorzitting/rondetafelgesprek plaatsgevonden tussen kamerleden, vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties (o.a. IPO en VNG) en deskundigen op het gebied van het onteigeningsrecht.

Besproken zijn de voorstellen om in het kader van de Omgevingswet te komen tot een nieuwe regeling voor onteigening in de Aanvullingswet Grondeigendom.

Met betrekking tot onteigening hebben deze voorstellen een rigoureuze wijziging van het huidige stelsel tot gevolg. Tijdens deze bijeenkomst kwam naar voren dat deze voorstellen in de huidige vorm op veel kritiek stuiten.

In de huidige situatie besluit de Kroon tot onteigening op basis van een verzoek van het bestuursorgaan. De burgerlijke rechter besluit over de eigendomsontneming.

In het nieuwe, voorgestelde stelsel, is er sprake van een procedurele scheiding tussen onteigening en schadeloosstelling. De onteigeningsbeschikking wordt genomen via de bestuursrechtelijke kolom: door het bestuursorgaan. De gemeenteraad, het dagelijks bestuur van het waterschap, Provinciale Staten en de ministers krijgen de bevoegdheid om tot onteigening te besluiten. Op de voorbereiding van de onteigeningsbeschikking is de uniforme openbare voorbereidingsprocedure van toepassing (afdeling 3.4 Awb). Tegen het onteigeningsbesluit kan  beroep worden ingesteld bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State. Het kan dus zo zijn, dat een eigenaar onteigend wordt door het ongebruikt laten verstrijken van een termijn waarbinnen hij op grond van afdeling 3.4 van de Awb zijn rechtsmiddelen tegen het (voorgenomen) besluit kan aanwenden.

Door de onteigening verkrijgt de onteigenaar de eigendom over de onroerende zaken die bij de onteigeningsbeschikking  zijn aangewezen. Voorwaarde daarbij is, dat voorafgaand aan de onteigening onherroepelijk is beslist over het algemeen belang, de noodzaak en de urgentie van de onteigening. Dit plan, besluit of vergunning moet onherroepelijk zijn geworden voordat de onteigeningsakte kan worden opgemaakt. De eigendomsontneming heeft plaats door inschrijving van een onteigeningsakte in de openbare registers. Op verzoek van de onteigenaar wordt de akte opgemaakt door een notaris. Inschrijving van het onherroepelijke onteigeningsbesluit leidt tot onteigening, zonder tussenkomst van de civiele rechter. Tegen het besluit kan beroep worden ingesteld bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State.

In theorie zou het straks dus kunnen zijn, dat een eigenaar of een derde-belanghebbende die niet binnen de gestelde termijnen reageert (bijvoorbeeld  vanwege langere afwezigheid in het buitenland, wanneer men niet meer in Nederland woont, geen bekende woon-of verblijfplaats heeft of overleden is), simpelweg kan worden onteigend zonder dat hiertegen actie kan worden ondernomen. De onteigening kan daardoor een feit zijn wanneer men bijvoorbeeld langere tijd afwezig is. Dit kan niet bedoeling zijn.

In het voorstel is opgenomen, dat alleen in de schadeloosstellingsprocedure een rol voor de civiele rechter is weggelegd. De schadeloosstellingsprocedure begint met een verzoek van de onteigenaar aan de rechtbank om de hoogte van de schadeloosstelling te bepalen. Dit verzoek kan worden gedaan op het moment waarop in de onteigeningsprocedure de onteigeningsbeschikking is vastgesteld.

Suggesties die zijn gedaan om de procedure zorgvuldiger te maken zijn o.a. de  wijze van verzending van het (ontwerp-)besluit naar de eigenaar/rechthebbende, het borgen van voldoende pogingen tot minnelijke verwerving, de rol en de samenstelling van de adviescommissie, een grotere rol van de civiele rechter, het oproepen van de onteigende bij exploot in een bij de rechtbank aanhangig te maken procedure en het overleggen van het onteigeningsbesluit, het bewijs van publicatie van terinzagelegging daarvan en van het laatste aanbod bij de procesinleiding. Onteigening via de rechter zou, net als in het huidige systeem, de basis moeten blijven.

Het is dus zeker interessant om deze ontwikkelingen in het kader van de Omgevingswet te volgen.

Wet natuurbescherming

De Wet natuurbescherming (die waarschijnlijk in werking zal treden op 1 januari 2017) zal de Natuurbeschermingswet 1998, de Flora- en Faunawet en de Boswet vervangen.
Nieuw in deze wet zijn o.a. de nationale en de provinciale natuurvisie en een algemene programmatische aanpak, o.a. de programmatische aanpak van stikstof (PAS).
Verder komt er een koppeling met de Wabo en is er bij vergunningen sprake van 1 bevoegd gezag. In principe is dat Gedeputeerde Staten van de provincie waar het project/de handeling in hoofdzaak wordt gerealiseerd.
Voor gebiedsbescherming komen er a. aanwijzing van gebieden in Natuurnetwerk Nederland, b. facultatief ook voor “bijzondere provinciale natuurgebieden” en “bijzondere provinciale landschappen” en c. beschermingsregels in een provinciale verordening.
Voor soortenbescherming komen er drie regimes voor beschermde soorten. Er kan worden gewerkt met een goedgekeurde gedragscode. De bevoegdheidsverdeling voor soortenbescherming wordt straks als volgt:
a. De provincies krijgen de meeste bevoegdheden en taken;
b. Het Rijk blijft verantwoordelijk in bepaalde gevallen, o.a. waar regie op nationaal niveau onmisbaar is of waar er sprake is van nationale of internationale verantwoordelijkheden;
c. Gemeenten krijgen een loketfunctie en handhavingstaken bij de omgevingsvergunning waar een natuurtoets verplicht is.

Jurisprudentie
In recente jurisprudentie zijn de actuele ontwikkelingen met betrekking tot het natuurbeschermingsrecht al merkbaar.
Zo heeft de Voorzitter van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State op 6 november 2015 (201507651/1/R2) geoordeeld, dat een meldingsbevestiging bij een project/andere handeling onder grenswaarde niet op rechtsgevolg is gericht. Het ging in deze zaak om een kwestie in het kader van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS).
De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 24 februari 2016 (201501425/1/R6) geoordeeld, dat bij een passende beoordeling in het kader van een bestemmingsplan/inpassingsplan rekening moet worden gehouden met de effecten van de stikstofdepositie op reeds voorgenomen maatregelen van het Natura 2000-beheerplan en de PAS.
Er zullen vast nog meer interessante uitspraken volgen!

Het is inmiddels meer dan een jaar geleden dat de nieuwe Jeugdwet in werking is getreden. Tijd voor een korte terugblik. De bedoeling van deze wet is o.a. meer preventie en het uitgaan van eigen verantwoordelijkheid en eigen kracht van jeugdigen en hun ouders, met inzet van hun sociale netwerk en het bieden van integrale hulp aan gezinnen volgens het uitgangspunt: 1 gezin, 1 plan, 1 regisseur.
Dit alles met als achtergrond meer participatie (via zelfredzaamheid van de burger en diens netwerken) en meer efficiency. De gemeenten hebben wettelijk de verantwoordelijkheid gekregen om jeugdhulp herkenbaar en laagdrempelig te organiseren.
Dit is neergelegd in artikel 2.5 van de Jeugdwet. Het betreft onder meer:
1. De organisatie van herkenbare en laagdrempelige toegang tot jeughulp;
2. Waarborgen dat passende hulp tijdig wordt ingezet en dat de juiste expertise beschikbaar is.
Heeft het nieuwe systeem gebracht wat men er van heeft verwacht?
Uitgangspunt van de nieuwe werkwijze op basis van de Jeugdwet is het zoveel mogelijk samen werken aan een oplossing via de “keukentafel”. In eerste instantie dient de burger met zijn hulpvraag naar bijvoorbeeld wijkteams, het WMO loket van de gemeente of de huisarts toe te gaan. Pas wanneer men er op die manier niet uit komt, biedt de gemeente ondersteuning. De gemeente bepaalt dan middels een zgn. verleningsbesluit hoe de toegang tot jeugdhulp wordt ingericht en wie bepaalt welke jeugdhulp nodig is. Pas tegen het verleningsbesluit kan bezwaar en beroep worden ingesteld.
De praktijk is dat er totnutoe nog niet veel rechtszaken zijn geweest over de nieuwe Jeugdwet. Een aantal gerechtelijke uitspraken had betrekking op het al dan niet mandaat kunnen verlenen voor het nemen van een verleningsbesluit (Rb Gelderland 16-2-2015, RBGEL:2015:1159 en Rb Noord-Holland 30-6-2015, RBNHO:2015:5904, Rb Limburg 10-4-2015:HR:2014:2665).
De Rechtbank Gelderland heeft op 17 februari 2015 geoordeeld dat het is toegestaan een bijstandsuitkering afhankelijk te maken van het al dan niet accepteren van een gezinsmanager. Dit vraagt wel om een goed onderzoek en motivering, want het is een inbreuk op de beschermde eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, art. 8 EVRM (Rb Gelderland 17-2-2015, ECLI:NL:RBGEL:2015:934).
Onrechtmatige daad
Jeugdhulpaanbieders en gecertificeerde instellingen dienen op grond van artikel 4.1.1 van de Jeugdwet verantwoorde hulp te verlenen en zich op een zodanige wijze te organiseren, dat dit moet leiden tot verantwoorde hulp. Wanneer dit artikel wordt overtreden kan dit leiden tot civielrechtelijke aansprakelijkheid voor de betreffende aanbieder of instelling, mits die aanbieder of instelling verwijtbaar tekort is geschoten.In dat geval kan de jeugdige of de ouder een vordering op grond van onrechtmatige daad indienen bij de civiele rechter.
HEEFT U PROBLEMEN BIJ HET AANVRAGEN VAN JEUGDZORG EN WILT U DAAROVER GRAAG JURIDISCH ADVIES? NEEM DAN VRIJBLIJVEND CONTACT OP.

De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 3 februari 2016 een interessante uitspraak gedaan waarin schadevergoeding is toegekend op basis van de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten.

Het ging in deze zaak om het volgende. In het kader van de aanvraag voor een bouwvergunning en een revisievergunning voor het oprichten van een vleesvarkensstal werd door de gemeente later , in verband met een door de Stichting Brabantse Milieufederatie ingediende zienswijze, alsnog een verplichting tot het maken van een milieueffectrapportage opgelegd. Het door de Stichting Brabantse Milieufederatie ingestelde beroep werd echter door de Raad van State ongegrond verklaard, ten gevolge waarvan het besluit van de gemeente, inhoudende  de verplichting tot het maken van een milieueffectrapportage , onrechtmatig is geweest.

Door de aanvrager van de vergunning is vervolgens aan de gemeente verzocht om schadevergoeding wegens vertraging bij de verlening van de revisievergunning. Dit verzoek is door de gemeente afgewezen. De Raad van State verklaart het hiertegen ingestelde beroep echter gegrond, en bepaalt dat de gemeente een schadevergoeding dient te betalen.

Sinds 1 juli 2013 is in de Algemene wet bestuursrecht een verzoekschriftprocedure opgenomen voor het indienen van schadevergoeding wegens onrechtmatige besluiten. Wanneer er sprake is van een onrechtmatig appellabel besluit of een daaraan gelijkgestelde handeling kan de (bestuurs)rechter worden benaderd voor vergoeding van de schade die daardoor is veroorzaakt.
Wanneer er sprake is van de vernietiging van het schadeveroorzakende besluit is er in principe sprake van een onrechtmatige (overheids)daad. Ook in bepaalde andere gevallen, zoals o.a. bij erkenning door het bestuursorgaan van de onrechtmatigheid van het besluit of herroeping van het primaire besluit omdat het bestuursorgaan dat onrechtmatig achtte, is er sprake van een onrechtmatig besluit.
Wanneer er sprake is van formele rechtskracht (bijvoorbeeld omdat geen dan wel niet tijdig beroep is ingesteld tegen het besluit, dan moet het besluit voor rechtmatig worden gehouden. Het is dus zaak om altijd en tijdig beroep in te stellen. Anders kan er geen schadeclaim meer worden ingediend.
In de Wet nadeelcompensatie en schadevergoeding bij onrechtmatige besluiten zijn ook bepalingen opgenomen over nadeelcompensatie. Hiervan kan sprake zijn wanneer schade wordt geleden ten gevolge van een op zich rechtmatig besluit (bijvoorbeeld wegwerkzaamheden). Helaas is dit gedeelte van de wet nog steeds niet in werking getreden: het wachten is op een invoeringswet waarmee noodzakelijke aanpassingen aan andere wetgeving wordt doorgevoerd. Hiervan zal naar verwachting pas sprake zijn in 2018.
Dan zal ook de Omgevingswet naar alle waarschijnlijkheid in werking treden. De in deze wet op te nemen wetten (o.a. de Wet ruimtelijke ordening) bevatten ook veel bepalingen over nadeelcompensatie. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om planschade. Het is de vraag in hoeverre de komende jaren de nadeelcompensatiebepalingen in de Omgevingswet zullen worden opgenomen of dat zij kunnen worden geschrapt bij de invoering van de Wet nadeelcompensatie. Een interessante ontwikkeling waaraan in dit blog regelmatig aandacht zal worden besteed!